The Giant isn’t your enemy, it is your Opportunity
Afgelopen weekend was Chapel Conference in de kerk, dat betekent 3 dagen Worship & Speech. Het thema was Freedom, wat ook al een aantal weken het thema is in de kerk.
Het thema vrijheid is in mijn leven altijd een prioriteit geweest. Als ik mij gebonden voelde, dan voelde ik mij per definitie ongelukkig. Dus ik was altijd op zoek naar de ultieme ervaring van vrijheid. Ik dacht toen nog dat ik daarvoor ook vrij van alles moest zijn. Ik dacht dat het nodig was dat ik mijn eigen huis had, op vakantie kon gaan, mooie spullen kon kopen en vooral mezelf veel cadeaus kon geven. Toen ik eenmaal voor het eerst moeder werd, wilde ik per se laten zien (vooral aan mezelf) dat ik de vrijheid had om dit geheel op mijn eigen manier te doen, dat wil zeggen, ik doe niet mee aan de hele gekte rondom een baby krijgen, ik wilde het per se anders doen, de vrijheid hebben om het anders te doen. Toch voelde ik mij alles behalve vrij, ik zat letterlijk vast in mijn eigen overtuiging vrij te moeten zijn… Langzaam aan begon ik te beseffen dat ik een verkeerd beeld had van vrijheid. Alles waar ik dacht dat vrijheid in zat, maakte me eigenlijk alleen nog maar meer afhankelijk en gebonden. Mijn overtuigingen maakte dat ik van alles moest, nodig had, om me goed te voelen.
Het bijzondere was dat ik mijn geloof in God altijd een beetje uit de weg ben gegaan, juist omdat ik dacht dat dit mijn vrijheid juist in de weg stond. Als ik mijn geloof in God serieus zou nemen en aandacht zou geven, op nummer 1 zou zetten, dan zou ik altijd gebonden zijn aan mijn geloof, dat was in ieder geval mijn gedachte. Ik zou niet meer vrij zijn om te doen en te laten wat IK wil.
Maar nu weet ik wel beter! Wow, wat weet en voel ik beter! Want sinds ik weet dat mijn wil ondergeschikt is aan de wil van God, weet ik pas echt wat vrijheid is. Ik ben dus vrij van mijn eigen wil, wat betekent dat ik mezelf nergens meer aan hoef te binden. Hier ging het ook vaak over in de Chapel Conference afgelopen weekend. Op vrijdag gaf Gilbert Thera (voorganger van re:connect in Haarlem) de boodschap dat je al het goede en het slechte van jezelf moet loslaten, voordat je de start maakt om Gods weg te volgen. En dat loslaat-proces is een proces die soms makkelijk is, en soms moeilijk. Want wat moet je allemaal loslaten? Wat betekent dit voor je dagelijks leven? In hoeverre ben je gehecht aan jouw eigen wil? Waarom moeten we loslaten om Gods weg te volgen? Op die laatste vraag werd op de 2e dag antwoord gegeven. Wim Hoddenbagh (Stichting Presence) legde uit dat God volledig afhankelijk is van jouw Wil om Zijn Wil te volgen. Gods plan kan alleen plaatsvinden als jij meedoet, we moeten allemaal meedoen!
Dus hoe moeilijk het loslaat-proces ook is, ik zal het proces aangaan om mijn oude ik te vervangen voor mijn nieuwe ik. De afsluitende preek van afgelopen weekend werd gesproken door Pastor Shelton. Dit was een bemoedigend woord voor dit loslaat-proces. Hij verwees opnieuw naar 1 Samuël 23, waar we al een aantal weken uit lezen. Het gaat over David die daar achternagezeten wordt door Saul, maar tegelijkertijd van God de boodschap krijgt dat hij niet bang hoeft te zijn, dat het Saul niet zou lukken hem te pakken. We lezen hoofdstuk 23:25-28:
“…De mannen van Zif gingen terug naar huis. Toen David echter hoorde dat Saul op weg was naar Zif, trokken hij en zijn mannen verder naar het zuiden de woestijn van Maon in. Maar ook daar volgde Saul hen. Hij en David bevonden zich nu aan weerszijden van een berg. Toen Saul en zijn mannen hen begonnen in te sluiten, probeerde David weg te vluchten. Precies op dat moment kreeg Saul echter te horen dat de Filistijnen Israël weer waren binnengevallen. Saul gaf daarom de achtervolging op en keerde terug om de strijd aan te binden met de Filistijnen. Sinds die tijd wordt de plaats waar David zijn kamp had Sela-Hammachlekot, ‘Rots van de scheiding,’ genoemd…”
We kennen David allemaal, van het verhaal dat hij de reus Goliath heeft verslagen. Precies hierom heeft David kunnen laten zien wij hij echt is, en hoe sterk hij is, wanneer hij Gods weg volgt. Gods bestemming voor hem is dat hij een koning wordt. Echter, Koning Saul wil zijn troon niet afgeven en wil hem pakken, en blijft hem daarom achtervolgen, en in deze verzen lezen we dat ze uiteindelijk gescheiden worden door een berg, wat uiteindelijk de Rots van de Scheiding genoemd wordt. Pastor Shelton legt uit dat we dit verhaal kunnen lezen als volgt: Saul, die vertegenwoordigt onze oude ik, degene die ongehoorzaam was aan God, degene die zijn eigen wil volgt. David vertegenwoordigt onze nieuwe ik, degene die gehoorzaam is aan God, die Gods plan volgt.
Het loslaat-proces van onze oude ik, gaat nooit in 1 keer. We zullen iedere keer moeten vechten om in onze nieuwe ik te blijven. Vaak ervaren we allemaal een Goliath, een grote reus, die we in de eerste instantie zien als onze vijand, maar uiteindelijk onze kans is om te laten zien dat we sterk genoeg zijn om onze oude ik los te laten. Want we zullen niet alleen onze pijnlijke dingen moeten loslaten, maar ook de dingen waar we soms zo aan gehecht zijn. Dat zullen we alleen kunnen doen als we weten waarom, namelijk omdat het belangrijk is dat we Gods plan volgen, dat zullen we met z’n allen moeten doen, God heeft ons allemaal nodig. We blijven in het proces lang tijd achtervolgd worden door onze oude ik, die iedere keer weer terug wil keren (Saul die David blijft achtervolgen). Als we de verzen hierboven lezen, lezen we dat ze uiteindelijk gescheiden worden door een berg, Rots van de Scheiding. En we weten allemaal dat dit Jezus is, Jezus is de Rots die ons altijd volgt in onze weg om Gods plan te volgen. Jezus zal ervoor zorgen dat onze nieuwe ik het gevecht zal winnen.
Surely goodness and mercy shall follow me all of my life. – Psalm 23:6
David zingt dat de goedheid en trouw van God hem altijd zal volgen, dus dit zal altijd tussen hem en Saul in komen te staan. Dit geldt dus ook voor jou, je zal altijd gevolgd worden door God, zijn genade en zijn goedheid.
Dit Woord bemoedigt mij, en zorgt ervoor dat het mij lukt om Gods plan te blijven volgen, ook al moet ik daarvoor ook zaken loslaten waar ik aan gehecht was. Wanneer mijn oude ik, die daar soms naar terug verlangt me probeert in te halen, is de wetenschap dat de liefde, goedheid en genade van God er altijd tussenstaat, als de Rots van de Scheiding, wat mij sterk houdt. Als mijn oude ik mij weer opnieuw achterna zit, dan is de wetenschap dat ik de grootste reus al heb verslagen, wat mij vertrouwen geeft dat ik ieder gevecht zal winnen, omdat Surely goodness and mercy shall follow me all of my life…
Hoe is dat bij jou? Word jij nog vaak achtervolgd door je oude ik? Ben jij je bewust van jouw reus? Zie jij jouw reus als jouw vijand of als je kans? Heb je voldoende vertrouwen en geloof in de rots, in Gods goedheid en genade, in zijn liefde voor jou?
Liefs & Licht,
Deborah